Tohirjon AHMEDOV:
Men bu yutuqqa shunchaki erishmadim. Oʻz ustimda tinimsiz ishladim va izlandim. Hozir juda hayajonli va quvonchli ondaman. Bugun ota-onam, ustozlarim va institutim oldida yuzim yorugʻ boʻldi. Meni uzoqdan duo qilib turgan ota-onam, ustozlarim, doʻstlarim va barcha yaqinlarimga oʻz minnatdorligimni bildiraman. Bizdek yoshlarni qoʻllab-quvvatlab, har tomonlama yordam berib, toʻgʻri yoʻl koʻrsatayotgan ustozlarimga, safar xarajatlarini toʻlashga koʻmaklashgan institut rahbariyatiga samimiy tashakkurimni aytmoqchiman. Institutim – men uchun qadrli dargoh. U yerdagi ustozlarim esa yoʻlimni yoritguvchi nurdir! Ayni damda olis yurtdaman. Lekin hozirdanoq qadrli dargohimni, koʻnglimga yorugʻlik ulashguvchi nurlarni – ustozlarim va ota-onamni sogʻina boshladim. Gurur bilan shuni ayta olamanki, men oilam, ustozlarim, doʻstlarim, kursdoshlarim va institutim bilan faxrlanaman!